Poesía Surrealista Galega

CHEIRO A CENTEO E XAMÓN ASADO

Nas mañás cando abría o Pandereta,
soaban os galos da Botica,
Manoliño, tiraba pra' praza onde hai festa.

Nas mañás cando abría o Pandereta,
Xurxo bebía o viño da cunca rubia,
Aurelio lía as novas de ver quen rouba.

Nas mañás cando abría o Pandereta,
pan e festa.

Nas mañás cando abría o Pandereta,
a fonte cheábase de xente:
na Botica chegaba o verao.
---------------------------------------------------------------------------------

O YUPANQUI E A CERRAZÓN DAS IDEAS

E agora seguimos manexando
os cambios bruscos da vida.
No deserto levo un coxín,
en forma de carozo de pexego,
cunha cor alaranxada típica
do areal onde crecín.

Mentres o azul escuro,
terrible medo das temibles mulas,
embebedábase na xesta da lúa,
amiguiña da sen-razón.

E posibelmente as alimañas do presente,
das visións de Deus máis eu,
das crecentes e curtidas terras cheas,
poderán presumir cando queiran,
investigarán racimos de feitos,
cun xeito que non queiro rematar.

Pensan,
¿eles pensar?
Só deixan capacitar
a xesta monosílaba,
a arma revolta,
a esntrevista incorrecta,
¿e as rimas?
Sementes da natureza,
as rimas non vou levar.
---------------------------------------------------------------------------------------

ENTREVISTA Á DIVINA IDADE

¿Quen eres?
Non
¿Non falas?
Di
¿Entón es?
Mitade
¿E a outra?
Ti

¿Cómodo?
Envexa
¿Fogo?
Clarividencia
¿Sentidos?
Claro
¿Desexos?
Insatisfeitos

¿Revolucións?
Telepatía
¿Corazóns?
Metálicos
¿Que nos fixeches?
Dividir
¿Con qué fin?
Aquí

¿Tamén ó escribir?
Certo
¿Calmaste a mente?
Gris
¿E o obxectivo de vivir?
Anarquía
¿E o fin de morrer?
Estamos

¿Sentido da creación?
Ler
¿Sentido das guerras?
Armonía
¿Sentido do mal?
Ben
¿E sentir o ben?
Paz

¿Vemos máis alá?
Evidente
¿Para que?
Fogar
¿Memorias escacharradas?
Tecnoloxía
¿Relacións?
Extinguidas

¿Basura esquecida?
Fermosas
¿Sentido da vida?
Mercancía
¿Algo máis?
Tempo
¿Para rematar?
Tocar



Comentarios

Publicacións populares deste blog

Research: In the footsteps of Breogán I

Investigación: Tras los pasos de Breogán I

Nas meniñas dos teus ollos